Yeni Azərbaycan Partiyasının (YAP) təsis konfransı 1992-ci il 21 noyabr tarixində Azərbaycanın ictimai-siyasi həyatında dönüş yaradan mühüm bir hadisə kimi tarixə düşmüşdür. Bu tarixi günün mahiyyətini düzgün dəyərləndirmək üçün ölkənin o dövrdə yaşadığı reallıqlara nəzər salmaq kifayətdir. XX əsrin sonlarında Azərbaycan müstəqilliyini yenicə bərpa etmişdi, lakin dövlətçiliyin möhkəmləndirilməsi istiqamətində ciddi çətinliklərlə üz-üzə idi. Siyasi qarşıdurmalar, idarəetmədə səriştəsizlik, ölkədə dərinləşən iqtisadi böhran, torpaqların işğalı və hərbi məğlubiyyətlər xalqın narahatlığını artırırdı.
Belə bir zamanda Azərbaycanın taleyini düşünən və ölkənin gələcəyi üçün narahat olan ziyalılar məsuliyyətli bir addım ataraq yeni bir siyasi qüvvənin yaradılmasının vaxtının çatdığını bəyan etdilər. Onlar anlayırdılar ki, mövcud vəziyyətdən çıxış yolu yalnız güclü liderlik, peşəkar idarəçilik və milli həmrəyliyin təmin olunması ilə mümkündür. Məhz bu səbəbdən xalqın sınanmış lideri, müdrik dövlət xadimi Heydər Əliyevin ətrafında birləşmək ən doğru qərar hesab edildi.
1992-ci ilin may ayında 91 nəfər tanınmış ziyalının Heydər Əliyevə müraciəti Azərbaycan tarixində dönüş nöqtəsi oldu. Bu müraciət təkcə siyasi çağırış deyildi – bu, ölkənin gələcək taleyi üçün məsuliyyətli mövqe, xalqın iradəsini ifadə edən bir əminlik idi. Ziyalılar Heydər Əliyevin yenidən ölkənin siyasi həyatına qayıdışını zəruri sayır, məhz onun liderliyi ilə Azərbaycanın xilas ola biləcəyinə inanırdılar.
Nəticə etibarilə, Yeni Azərbaycan Partiyasının yaradılması ümumxalq istəyinin ifadəsinə çevrildi. 21 noyabr 1992-ci ildə keçirilən təsis konfransı isə bu iradənin rəsmi şəkildə təsdiqi oldu. Konfrans Naxçıvan şəhərində keçirildi və bu fakt da təsadüfi deyildi. Çünki o dövrdə Heydər Əliyevin siyasi fəaliyyəti məhz Naxçıvan Ali Məclisində dövlətçiliyin qorunması istiqamətində həyata keçirilirdi.
Təsis konfransında qəbul edilən qərarlar Azərbaycanın gələcək siyasi xəttini müəyyənləşdirdi. Partiyanın proqram və nizamnaməsi elə formalaşdırıldı ki, əsas hədəf güclü dövlət quruculuğu, xalqın rifahının yüksəldilməsi, milli maraqların qorunması və müstəqilliyin əbədiliyinin təmin olunması oldu. YAP-ın yaranması həm də siyasi mübarizənin mədəni və intellektual müstəviyə daşınması demək idi.
Heydər Əliyev partiyanın Sədri seçildikdən sonra YAP-ın əsas missiyasını belə ifadə etmişdi:
Bu sözlər YAP-ın ideoloji xəttinin mahiyyətini tam əks etdirirdi. Çünki partiya bir tərəfdən dövlətçilik ənənələrinə söykənir, digər tərəfdən müasir çağırışlara cavab verir və gələcəyə hədəflənmiş inkişaf strategiyası formalaşdırırdı.
1993-cü ildə Heydər Əliyevin xalqın təkidli tələbi ilə hakimiyyətə qayıdışı və ölkədə sabitliyin bərqərar olunması YAP-ın tarixi missiyasını daha da gücləndirdi. Azərbaycan yenidən dirçəliş mərhələsinə qədəm qoydu, siyasi böhran aradan qaldırıldı, iqtisadi inkişafın təməli qoyuldu, ordu quruculuğu gücləndirildi.
YAP həmin dövrdən etibarən cəmiyyətin bütün təbəqələrinin maraqlarını təmsil edən, dövlət idarəçiliyinin əsas siyasi dayağına çevrilən bir təşkilat oldu. Heydər Əliyev siyasətinin davam etdirilməsi, Prezident İlham Əliyevin rəhbərliyi ilə Azərbaycanın güclü dövlətə çevrilməsi də YAP-ın ideoloji xəttinin nə qədər doğru olduğunun göstəricisidir.
1992-ci il 21 noyabr tarixində YAP-ın təsis konfransının keçirilməsi Azərbaycan dövlətçiliyinin xilası, milli həmrəyliyin bərpası və ölkənin gələcək inkişafının təmin olunması baxımından mühüm tarixi hadisədir. Bu gün Yeni Azərbaycan Partiyası modern dövlət quruculuğunun əsas siyasi qüvvəsi kimi fəaliyyətini davam etdirir və Heydər Əliyevin müəyyən etdiyi yol xəritəsinə sadiq qalaraq Azərbaycanın daha parlaq gələcəyinə xidmət edir.
Bu tarixi günün əhəmiyyəti ondan ibarətdir ki, o, bir daha sübut etdi: güclü liderlik, milli birlik və düzgün strateji seçim hər zaman qalibiyyətin əsas açarıdır.
İslam Bafadarov,
Yeni Azərbaycan Partisanın məsləhətçisi
